64) استعانت ستمديده براى رفع ستم و دفاع از حق، امرى روا و جايز:
إلّا الّذين ءامنوا وعملوا الصَّلحت وذكروا اللّه كثيرا وانتصروا
من بعد ما ظلموا وسيعلم الّذين ظلموا أىّ منقلب ينقلبون.
شعراء (26) 227
والّذين إذا أصابهم البغى هم ينتصرون* ولمن انتصر بعد ظلمه فأولئك ما عليهم مّن سبيل.
شورى (42) 39 و 41
نيز---) استعاذه، استغاثه، اعتصام، دعا
استغاثه
استغاثه، درخواست نجات از گرفتارى براى قرار گرفتن تحت حمايت مددكار
است. [1] كاربرد اين واژه و مشتقّات آن، مثل
«واغوثاه» نشان مىدهد كه معناى آن، كمكخواهى براى رهايى از شدايد همراه با تضرّع
و زارى است؛ ازاينرو با استمداد يكسان نيست. در اين مدخل از واژههاى «جأر»،
«دعا»، «غوث»، «ندا» و مشتقّات آنها استفاده شده است.
اهمّ عناوين: آثار استغاثه، اجابت استغاثه، استغاثه جهنّميان،
استغاثه مشركان، استغاثه مؤمنان، عوامل استغاثه.
آثار استغاثه
1. اعطاى فرزند
1) اصلاح عقيم بودن همسر و اعطاى فرزند به زكريا (ع) در پى استغاثه
او به درگاه خداوند:
وزكريّآ إذ نادى ربّه ربّ لاتذرنى فردا وأنت خير الورثين* فاستجبنا له ووهبنا له يحيى وأصلحنا له زوجه ....
انبياء (21) 89 و 90
2. امداد خدا
2) استغاثه به درگاه خداوند، سبب اجابت و بهرهمندى از امدادهاى الهى:
[2] جمله «متى نصر اللّه» به قرينه اينكه سخن پيامبر الهى است و
پيامبران به وعده نصرت الهى اطمينان دارند و از يأس و نوميدى بهدورند، به معناى
كمكخواهى در شرايط سخت و تقاضاى نصرت الهى است.