اين اسم و صفت الهى از باب تفعيل
[توفيه]
به معناى وفا كردن به پيمان، و پايان رساندن و به حدّ كمال رساندن است. اين صفت
براى خداوند عمدتاً در دادن پاداش و جزاى خوبان و بدان است و 9 بار در قرآن يك بار
به صورت اسمى و 8 بار به صورت فعلى به كار رفته است.
اين صفت فعلى خداوند از باب افعال
[ايلاج]
به معناى وارد شدن و فرو رفتن چيزى در چيز ديگر است. استعمال اين كلمه در قرآن
تنها در مورد روز و شب و فرو رفتن هر يك در ديگرى است و 5 بار به صورت فعل مضارع
به كار رفته است.[2]
مؤلِّف، اسم فاعل از باب تفعيل
[تأليف]
به معناى پيوند دادن، از الْف و الْف به معناى انس و خو گرفتن است. اين صفت فعلى
الهى كه چهار بار در قرآن آمده،[3] به صورت اسمى نيز در ادعيه ذكر شده است.[4]
«مؤلّفة قلوبهم» كافرانىاند كه با دادن سهمى از زكات به آنها،
دلهاىشان به طرف اسلام متمايل مىشود و يا مسلمانان را در دفع دشمن كمك مىكنند[5] و نيز مسلمانان ضعيف العقيدهاىاند
كه با پرداخت زكات به آنها در عقيده اسلامى راسختر مىشوند.[6] در اين