[1] . «ختّار» به معناى كسى است كه خدعه بد و خيلى زشتى را بهكار
گيرد و در آيه متعلّق آن «عهد» اشخاص گرفتار امواج دريا است. [يعنى درباره آن عهدى
كه با خدا بستند] خدعه و نيرنگ مىكنند تا از زير بار آن شانه خالى كنند.
(مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 507؛ معالمالتنزيل، بغوى، ج 3، ص 592)