مو، رشتههاى باريك و نازكى است كه بر روى پوست بدن برخى حيوانات
پستاندار و از جمله انسان ظاهر مىشود. [2] در اين مدخل از واژههاى «شعر» «لحية» و بعضى آيات استفاده شده است.
تراشيدن مو
1. تراشيدن موى سر، از مناسك حج:.
... وَ لا تَحْلِقُوا رُؤُسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْيُ
مَحِلَّهُ ....
بقره (2) 196
[1] . «صلب» در لغت هر چيز سخت و محكم و نفوذناپذير است و در
اصطلاح به مهرههاى پشت و مجارى نطفه مرد گفته شده است (قاموس قرآن، ج 1، ص 270،
«ترب»). «تربيه» مفرد «ترائب» يعنى بالاترين استخوان قفسه سينه است كه زير چانه قرار
گرفته است. (النهايه، ابناثير، ج 1، ص 186، «ترب»)