احسانى از سوى پروردگار به شمار مىرفت. «سلوى» در لغت به معناى هر
چيزى است كه مايه آرامش خاطر باشد، و به مفهوم عسل و پرندهاى مخصوص نيز آمده است.[1] در اين مدخل از واژههاى «سلوى» و
«مَنّ» استفاده شده است.
مَنّ و سلوى و بنىاسرائيل
1. مَنّ و سلوى، دو خوراكى پاكيزه و از روزيهاى عطا شده به
بنىاسرائيل:
يا بَنِي إِسْرائِيلَ .... وَ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى كُلُوا مِنْ
طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ ....