اين اسم و صفت الهى، اسم مفعول از باب افتعال [التحاد]
به معناى پناهگاه و پشتيبان است و دو بار در قرآن در مورد رسول خدا صلى الله عليه
و آله و اينكه براى او غير از خداوند هيچ پناهگاه و گريزگاهى نيست، آمده است:[1]
... وَ لَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً.
كهف (18) 27
... وَ لَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً.
جنّ (72) 22
ملخ
ملخ را به عربى جَراد گويند. جانورى بالدار كه گاه خسارت و زيان
بسيار وارد مىآورد.[2]
در اين مدخل از واژه «جراد»
استفاده شده است.
تشبيه به ملخ
1. خروج كفّار از قبرها در قيامت و حضورشان در محشر، همانند ملخهاى
پراكنده: