297. توبيخ تكذيبگران جنّ و انس، به علّت فكر نكردن درباره نعمتهاى
بهشت و بيم نداشتن از مقام پروردگار:
فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانٌ وَ
لِمَنْ
[1] . آيه «فباىّ آلاء ربّكما ...» در مقام تعريض و توبيخ است
(تفسير التحرير والتنوير، ج 13، جزء 27، ص 243) و مقصود از ضمير «ربّكما» جنّ و
انس است. (التبيان، ج 9، ص 468)