از سردمداران شرك و كفر بود. پيامبر صلى الله عليه و آله وى را
مردى فاجر خطاب نمود. وى در صلح حديبيّه از سردمداران قريش و شاهدان اين مصالحه
بود.[1] برخى مفسّران آيه 15 يونس (10)
درباره وى و ديگر مشركان دانستهاند كه از پيامبر صلى الله عليه و آله درخواست
قرآنى داشتند كه در آن از بتها بدگويى نشده باشد.[2]
مُكْرِم/ اسماوصفات---) كرامت
مكفّر السّيئات/ اسماوصفات
اين صفت فعلى الهى از باب تفعيل
[تكفير]
به معناى پوشاندن و با اضافه به «السّيّئات» يعنى پوشاننده بديها و گناهان است.
كاربرد اين صفت در مورد خداوند عمدتاً مربوط به تكفير گناه مؤمنان، بنىاسرائيل،
اهلكتاب و ... است و 13 بار در مورد خداوند به كار رفته است.[3] اين صفت الهى به صورت اسمى نيز در
ادعيه آمده است.[4]