responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 28  صفحه : 41

12. امكان كم و زياد شدن (محو و اثبات) خلقت، از سوى خداوند:

يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ‌ [1].

رعد (13) 39

13. خداوند، محوكننده اتّهامهاى منكران بر حقايق وحى و اثبات‌كننده حق (سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله) با وحى:

أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلى‌ قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللَّهُ الْباطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ.

شورى (42) 24

نيز---) احباط، بدا، تكفير، توبه، قدر، قضا، مشيّت، مغفرت و نسخ‌

محيط/ اسما و صفات‌

اين اسم و صفت الهى از باب افعال [احاطه‌] به معناى دربرگيرنده و حفاظت است. وصف خداوند به محيط يعنى هيچ چيز بر خداوند غلبه نتواند كرد و همه اشيا مغلوب او خواهند بود. اين صفت به صورت اسمى [محيط] 8 بار و به صورت فعلى (احاط، احطنا) پنج بار در مورد خداوند در قرآن به كار رفته است: [2]

... وَ كانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ مُحِيطاً.

نساء (4) 126

بقره (2) 19؛ آل‌عمران (3) 120؛ نساء (4) 108؛ انفال (8) 47؛ هود (11) 92؛ اسراء (17) 60؛ كهف (18) 91؛ فصلت (41) 54؛ فتح (48) 21؛ طلاق (65) 12؛ جن (72) 28؛ بروج (85) 20

محيط زيست---) بهداشت‌

مُحيل/ اسما و صفات‌

اين صفت فعل خداوندى، يا از «احاله» به معناى تغيير يعنى او تغييردهنده هر چيزى است، يا از «حول» به معناى سنه و سال مى‌باشد، يعنى او تحويل احوال و سالها را دارد. [3] اين صفت فعلى خداوندى از آيه‌ «وَ حِيلَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ ما يَشْتَهُونَ‌ ...»

(سبأ (34) 54

) استفاده شده است. لازم به يادآورى است در دعاى جوشن كبير مى‌خوانيم: يا مقيل يا محيل سبحانك .... [4] برخى نيز خواسته‌اند از آيه «... أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ‌ ...»

(انفال (8) 24)

معناى جداكننده ميان انسان و دل او استفاده نمايند. [5] اين صفت الهى به همين صورت در ادعيه نيز آمده است. [6]


[1] . از امام صادق عليه السلام روايت شده است: درباره قول خداى- عزّوجلّ-: «و قالت اليهود يد اللّه مغلولة» فرمود: منظور يهود اين نبود كه واقعاً دستهاى خدا در غل بسته است، بلكه آنان مى‌گفتند: خدا از كار خلقت فارغ شده و ديگر چيزى را كم و زياد نمى‌كند. خداوند- جلّ جلاله- براى تكذيب سخن آنان فرمود: «دستهاى خودشان در غل بسته باد و به سبب سخنى كه گفتند لعنت بر آنان باد، بلكه دستهاى خدا باز است و هرگونه مى‌خواهد مى‌بخشد» آيا نشنيده‌اى كه خداى- عزّوجلّ- مى‌فرمايد: «يمحوا اللّه ما يشاء و يثبّت و عنده امّ‌الكتاب». (توحيد صدوق، ص 167؛ تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 514، ح 172)

[2] . اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 1، ص 340-/ 343

[3] . شرح الاسماء الحسنى، ج 1، ص 70

[4] . مفاتيح الجنان، دعاى جوشن كبير، بند 13

[5] . اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 1، ص 384

[6] . دعاى جوشن كبير، بند 13؛ بحارالانوار، ج 91، ص 386

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 28  صفحه : 41
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست