83. ريختن آبروى برادر مؤمن با غيبت، به منزله خوردن گوشت بدن بى‌جان او:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ... وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً ....

حجرات (49) 12

مردگان انسانها

84. قرار گرفتن انسان در گروه مردگان سرنوشت محتوم آنان:

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِينٍ‌ ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذلِكَ لَمَيِّتُونَ.

مؤمنون (23) 12 و 15

إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُونَ.

زمر (39) 30

مردگان بنى‌اسرائيل---) همين مدخل، احياى مردگان، احياى مرده بنى‌اسرائيل‌

مردگان معبود

85. معبودان مشركان، موجوداتى مرده و بى جان:

وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ‌ ... أَمْواتٌ غَيْرُ أَحْياءٍ [1] ...

نحل (16) 20 و 21

مردگان مؤمن---) همين مدخل، گوشت مردگان‌

مردگان و حيات‌

86. پديد آمدن زندگان از مردگان به دست خداوند قانون مستمرّ طبيعت:

... وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ....

آل‌عمران (3) 27

... يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ....

انعام (6) 95

... وَ مَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ... فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ‌ ....

يونس (10) 31

يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ....

روم (30) 19

87. رويش گياهان و درختان از دانه‌ها و هسته‌ها، نمودى از بيرون آوردن موجود زنده از مرده:

إِنَّ اللَّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوى‌ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ....

انعام (6) 95

88. پديد آوردن موجود زنده از مرده، دليل بر قدرت مطلق خداوند:

... إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ ... وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ....

آل‌عمران (3) 26 و 27

89. پديد آوردن موجود جان دار از موجود بى جان، نشانه قدرت مندى خداوند بر احياى مجدد انسان:

يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ... وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ.

روم (30) 19

90. تفكّر در چگونگى پيدايش موجود زنده از مرده، زمينه راهيابى به توحيد و پرهيز از شرك:

إِنَّ اللَّهَ‌ ... يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ... ذلِكُمُ اللَّهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ.

انعام (6) 95

91. تفكر در پديد آمدن موجود زنده از مرده، زمينه ساز تسبيح خداوند:

فَسُبْحانَ اللَّهِ‌ ... يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ‌ ....

روم (30) 17 و 19

92. تفكر در پديد آمدن موجود زنده از مرده، زمينه ساز حمد و ستايش خداوند:

وَ لَهُ الْحَمْدُ ... يُخْرِجُ الْحَيَ‌ ....

روم (30) 18 و 19

[1] . توصيف سنگ به مرده به اين اعتبار است كه مرگ به معناى فقدان حيات است. (تفسير التحرير و التنوير، ج 7، جزء 14، ص 126)