وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌ [1].

ضحى (93) 5

إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ [2].

كوثر (108) 1

594. ايمان، شرط بهره‌مندى از شفاعت پيامبر صلى الله عليه و آله:

أَ كانَ لِلنَّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَيْنا إِلى‌ رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌ ....

يونس (10) 2

595. شفاعت پيامبر صلى الله عليه و آله ذخيره شده در نزد پروردگار، براى مؤمنان:

أَ كانَ لِلنَّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَيْنا إِلى‌ رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌ ....

يونس (10) 2

596. عطا شدن مقام شفاعت به پيامبر صلى الله عليه و آله از جانب خداوند، موجب خشنودى آن حضرت:

وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌.

ضحى (93) 5

597. اعطاى مقام شفاعت به پيامبر صلى الله عليه و آله، نشان توجه خاص پروردگار به او:

ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌ وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌.

ضحى (93) 3 و 5

598. اعطاى مقام شفاعت به پيامبر صلى الله عليه و آله، برخاسته از ربوبيت خداوند:

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى‌ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً.

اسراء (17) 79

وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌.

ضحى (93) 5

إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ.

كوثر (108) 1 و 2

599. شفاعتگرى، مقامى بس عظيم براى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله:

وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌ [3].

ضحى (93) 5

600. انجام دادن برخى نوافل در دل شب، علاوه بر فرايض، شرط دستيابى پيامبر صلى الله عليه و آله به مقام ستوده و عظيم شفاعتگرى:

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى‌ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً.

اسراء (17) 79

601. مقام شفاعتگرى پيامبر صلى الله عليه و آله، خير فراوان عطا شده خداوند به ايشان:

إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ.

كوثر (108) 1

602. پيامبر صلى الله عليه و آله موظّف به اقامه نماز و انجام دادن قربانى، به پاس اعطاى مقام شفاعت به او، از سوى خداوند:

إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ.

كوثر (108) 1 و 2

603. اعطاى مقام شفاعت به پيامبر صلى الله عليه و آله از ناحيه خداوند، نشان شهرت و خوشنامى او و ناكامى دشمنانش:

إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ إِنَّ شانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ.

كوثر (108) 1-/ 3

604. جايگاه شفاعت پيامبر صلى الله عليه و آله، مقام محمود و جايگاه ستودنى:

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى‌ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً.

اسراء (17) 79

[1] . مقصود از آيه بالا اعطاى مقام شفاعت به پيامبر صلى الله عليه و آله از سوى خداوند در آخرت است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 765)

[2] . بنا بر قولى، منظور از «كوثر» مقام شفاعت است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 836)

[3] . حذف مفعول دوم «يعطيك» [كه مقام شفاعت است‌] اشاره به عظمت آن است. (اعراب القرآن الكريم، درويش، ج 10، ص 513)