هُوَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ.

ملك (67) 28 و 29

7. صلح‌

1069. توكّل پيامبر صلى الله عليه و آله بر خدا، هنگام صلح با دشمن، امرى لازم:

وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.

انفال (8) 61

8. مبارزه‌

1070. لزوم توكل محمّد صلى الله عليه و آله بر خدا، در مبارزه با دشمنان:

فَلا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ جاهِدْهُمْ بِهِ جِهاداً كَبِيراً وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ كَفى‌ بِهِ بِذُنُوبِ عِبادِهِ خَبِيراً.

فرقان (25) 52 و 58

وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلًا.

احزاب (33) 48

توهين به محمّد صلى الله عليه و آله---) اهانت به محمّد صلى الله عليه و آله‌

تهجّد محمّد صلى الله عليه و آله‌

1071. تهجد و شب زنده‌دارى پيامبر صلى الله عليه و آله، مورد توجه و آگاهى خداوند:

إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنى‌ مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ‌ ....

مزمّل (73) 20

1072. بيدار شدن از خواب در دل شب، براى تهجّد و قرائت قرآن، توصيه خدا به محمّد صلى الله عليه و آله:

يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ‌ قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ‌ تَرْتِيلًا.

مزمّل (73) 1-/ 4

آثار تهجّد محمّد صلى الله عليه و آله‌

1. آمادگى دريافت وحى‌

1073. دستور خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله براى تهجد و قيام در شب، به منظور مهيّا شدن، جهت دريافت وحى:

قُمِ اللَّيْلَ‌ ... إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا [1].

مزمّل (73) 2 و 5

2. تمجيد خدا

1074. تمجيد خداوند از پيامبر صلى الله عليه و آله، به دليل بيدارى و اقامه نماز شب، در بخشى از شب:

الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ‌ وَ تَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ. [2]

شعراء (26) 218 و 219

3. حضور قلب‌

1075. تهجّد و شب‌زنده‌دارى محمّد صلى الله عليه و آله، مايه زدودن اشتغالات دنيايى و ازدياد صفاى قلب وى:

إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِيلًا [3].

مزمّل (73) 6

4. مقام شفاعت‌

1076. تهجّد و شب‌زنده‌دارى محمّد صلى الله عليه و آله، عاملى براى نيل آن حضرت به مقام شفاعت:

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ ... عَسى‌ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ‌

(1) . مقصود از «قولًا ثقيلًا» وحى است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 570)

(2) . منظور از «حين تقوم» قيام پيامبر صلى الله عليه و آله در شب، براى اقامه نماز شب است. (همان، ج 7-/ 8، ص 323؛ روح البيان، ج 6، ص 313)

(3) . مقصود از «ناشئة اللّيل» بنا بر روايتى نماز شب است واز مجموع «أشدّ وطئاً و أقوم قيلًا» استفاده مى‌شود كه شب، فرصتى مناسب براى انقطاع از اشتغالات دنيايى است كه باعث پريشانى قلب مى‌شود و نيز توجّه به خدا است كه موجب حضور قلب مى‌شود. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 570؛ الكشاف، ج 4، ص 639)