لال، گنگ و زبان گرفته را گويند.
«1» و نيز به آن كه كلمات را نامفهوم ادا كند و مكرّر سازد، «2» آن كه نتواند بعضى حروف را از مخرج
ادا كند (الكن) نيز گفته مىشود. در اين مدخل از واژههاى «بكم» و
«ابكم» استفاده شده است.
تشبيه به لال
1. منافق رها شده در ظلمت و گمراهى، به سان شخص كر و لال و نابينا:
مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ ناراً فَلَمَّا
أَضاءَتْ ما حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ فِي ظُلُماتٍ لا
يُبْصِرُونَ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَرْجِعُونَ
«3».
بقره (2) 17 و 18
2. تشبيه كافران در عدم پذيرش حق، به انسانهاى ناشنوا و لال و
نابينا:
وَ مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِما لا
يَسْمَعُ إِلَّا دُعاءً وَ نِداءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ.