قوم نوح، پس از حضرت آدم عليه السلام زندگى مىكردند كه با فقدان انسانهاى
صالح از بينشان، مجسّمههاى آنان را بين خودشان نگهدارى مىكردند و كم كم به
پرستش آنها روى آوردند. خداوند نوح عليه السلام را بر آنان مبعوث كرد. [4] قوم نوح بر اساس آيات قرآن، افرادى
مشرك، [5] كافر،
[6] و از همه اقوام گذشته تاريخ ستمكارتر و طغيانگرتر بودند. [7] سرانجام اين قوم
[1] . مراد از «مقطوع مصبحين» اين است كه به هنگام صبح دچار عذاب
استيصال شدند به گونهاى كه از آنان اثر و نسلى باقى نماند. (مجمعالبيان، ج 5-/
6، ص 526؛ تفسير التحريروالتنوير، ج 7، جزء 14، ص 65)
[2] . ناشناخته آوردن و عدم ذكر نام قوم لوط از سوى فرشتگان، به
علّت تنفّر از آن بوده است. (الميزان، ج 12، ص 182)
[3] . جمله «قال ربّ انصرنى ...» درخواست پيروزى ودعايى از لوط بر
ضدّ قومش است. (الميزان، ج 16، ص 124)
[4] . قصص الانبيا، ابنكثير، ص 83-/ 99؛ تاريخ طبرى، ج 1، ص 114