قصر، جمع آن قصور [1] به معناى خانه بزرگ و مجلّل و كاخ است.
[2] در اين مدخل از واژههاى «برج»، «صرح»، «غرف»، «قصر»، مشتقّات آنها
و سياق بعضى آيات استفاده شده است.
[3] . گفته شده است كه مقصود از «بروج» ستارگان بزرگ است و در اين
آيه، بروج به قصرها تشبيه شده است. [تشبيه بروج به قصرها از جهت بلندى آنها].
(الكشاف، ج 4، ص 729)
[4] . «غرف» منازل رفيعه و قصور است. (مجمع البيان، ج 7- 8، ص 770)
[5] . ابنعبّاس در تفسير آيه مىگويد: يعنى آنان را در اتاقهاى
زبرجد و ياقوت سكونت داده و در قصرهاى بهشتى جاى مىدهيم. (مجمعالبيان، ج 7-/ 8،
ص 455)
[6] . از آنجا كه خانه زليخا داراى دربهاى متعدّد و او همسر عزيز
مصر بوده است، فهميده مىشود كه مقصود از «بيت» كاخ است. (تفسير التحرير و
التنوير، ج 6، جزء 12، ص 250)