وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ
الْفاحِشَةَ ما
[1] . استفهام، انكارى توبيخى است (تفسير التحرير و التنوير، ج 5،
جزء 8، ص 230) و ياد آورى اين نكته كه لواط، عملى بى سابقه ميان پيشينيان بوده،
گوياى زشتى آن نزد همه خردمندان است
[2] . استفهام تعجّبى است، يعنى چرا يك انسان عاقل رشد يافته در
ميان شما نيست تا زشتى لواط را درك كند. (روحالمعانى، ج 7، جزء 12، ص 161)