الْمَسْجِدَ الْحَرامَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُسَكُمْ وَ مُقَصِّرِينَ لا تَخافُونَ فَعَلِمَ ما لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذلِكَ فَتْحاً قَرِيباً. [1]

فتح (48) 27

6. رعايت تقوا در عمره‌

14. لزوم رعايت تقواى الهى در احكام، اعمال و مناسك عمره:

وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ‌ ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ‌ ....

بقره (2) 196

7. سرپيچى از انجام عمره‌

15. سرپيچى از اجراى كامل اعمال و مناسك عمره، موجب گرفتارى به عذاب سخت الهى:

وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ‌ ... وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ.

بقره (2) 196

8. سعى در عمره‌

16. سعى بين صفا و مروه، از مناسك عمره:

إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِما ... [2]

بقره (2) 158

17. اعتقاد و توجّه به علم و سپاسگزارى خداوند، زمينه رغبت هرچه بيشتر در انجام دادن صحيح و كامل سعى بين صفا و مروه:

إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِما ... فَإِنَّ اللَّهَ شاكِرٌ عَلِيمٌ.

بقره (2) 158

9. قربانى در عمره‌

18. لزوم قربانى حيوان در قربانگاه، براى محصور در عمره:

... فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ وَ لا تَحْلِقُوا رُؤُسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ‌ ... [3]

بقره (2) 196

19. قربانى حيوان در قربانگاه، داراى اهمّيّتى ويژه در اعمال عبادى عمره:

هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ الْهَدْيَ مَعْكُوفاً أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ‌ ... [4]

فتح (48) 25

اخلاص در عمره‌

--) همين مدخل، احكام عمره‌

اقسام عمره‌

1. عمره تمتّع‌

20. تقدّم اعمال عمره تمتّع بر حج، در حج تمتّع:

... فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِ‌ ....

بقره (2) 196

21. حلال شدن محرّمات احرام، پس از اتمام عمره تمتّع، تا آغاز مناسك حج:

... فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِ‌ ....

بقره (2) 196

[1] . آيه بر تخيير بين تقصير و حلق دلالت مى‌نمايد. (همان، ج 9-/ 10، ص 190)

[2] . مقصود از «يطوّف» سعى بين صفا و مروه است. (زبدةالبيان، ص 369-/ 370)

[3] . در اينكه محلّ قربانى كجا است مورد اختلاف است. براساس مذهب شيعه براى كسى كه بر اثر مرض، محصور شده محلّ قربانى حرم است و براى كسى كه به وسيله دشمن محصور شده محلّى است كه به وسيله دشمن بازداشته مى‌شود، چنان‌كه پيامبر صلى الله عليه و آله در حديبيّه قربانى نمود. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 519)

[4] . محلّ قربانى براى عمره مكّه است و براى حج سرزمين‌منا. (التبيان، ج 9، ص 332؛ مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 187)