عبادة بن صامت انصارى، از تيره خزرج و از بدريّون و نقباى انصار
بود.[1] برخى مفسّران، آيه 51 مائده (5) را
درباره عباده دانستهاند كه قصد داشت با همپيمانان خود، از يهود عليه مشركان كمك
بگيرد كه با نزول آيه، مؤمنان از هرگونه ولايت و سرپرستى يهود برحذر داشته شدند.[2] نيز آيه 28 آلعمران (3) درباره
عباده دانسته شده كه قصد يارى گرفتن از يهود، عليه مشركان را داشت كه با نزول آيه،
وى از اين عمل برحذر داشته شد.[3]
عبّاس بن عبدالمطلب
«عبّاس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف»،
[1] . الاستيعاب، ج 2، ص 355؛ اسدالغابه، ج 3، ص 159
[2] . جامعالبيان، ج 4، جزء 5، ص 51؛ مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 318
[3] . روحالمعانى، ج 3، جزء 3، ص 193؛ تفسير التحرير والتنوير، ج
3، جزء 3، ص 216