تظنّ أن يفعل بها فاقرة* والتفّت السّاق بالسّاق.[1]
قيامت (75) 25 و 29
2. رسيدن جان به گلو
74) رسيدن جان محتضر به گلوى وى، نشانه احتضار:
فلولا إذا بلغت الحلقوم* وأنتم حينئذ تنظرون* ونحن أقرب إليه منكم ولكن لّاتبصرون* فلولا إن كنتم غير مدينين* ترجعونها إن كنتم صدقين.
واقعه (56) 83- 87
تظنّ أن يفعل بها فاقرة* كلّا إذا بلغت التّراقى.
قيامت (75) 25 و 26
نيز---) مرگ
احتلام---) جنابت
احد
أحد از مادّه «وحد» به معناى يگانه و يكتا، از اسماء و صفات الهى
است. [2] امام باقر (ع) بعد از بيان اين كه
واحد عدد نيست، در تفسير «الله احد» مىفرمايد: ... او در الهيت فرد است و از صفات
مخلوقات برتر [3] و اميرالمؤمنين نيز در معناى «خدا
واحد است» فرمودهاند: ... پروردگار ما احدّى المعنى است، يعنى ذات او تقسيمپذير
نيست نه در خارج و نه در عقل و نه در وهم. [4]
1) خداوند، يكتا و يگانه:
قل هو اللّه أحد.
اخلاص (112) 1
2) پيامبر و مسلمانان، موظّف به يكتا دانستن خداوند:
قل هو اللّه أحد.
اخلاص (112) 1
[1] براساس يك احتمال، منظور از آيه، جمع شدن ساقهاى پاى محتضر
در حال جان كندن است. (مجمعالبيان، ذيل آيه)