[1] . در روايتى از اميرالمؤمنين عليه السلام منظور از «تفث» رمى
جمرات و تراشيدن سر بيان شده است. (دعائمالاسلام، ج 1، ص 330؛ بحارالانوار، ج 96،
ص 312، ح 39)
[2] . بهكارگيرى «ثمّ» كه براى تراخى در زمان است، بيانگر مطلب
ياد شده مىباشد
[3] . امام صادق عليه السلام در بيان «واتّخذوا من مقام ابراهيم
مصلّى» فرمود: مراد، نماز بعد از طواف است. (مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 383) از اين
بيان فهميده مىشود طواف، مقدّم بر نماز است
[4] . ممكن است از آيه وجوب عبادت نزد خانه خدا فهميده شود و شايد
مقصود، طواف و نماز و باقى مناسك باشد، زيرا قائلى به غير از اين موارد نيست.
(زبدةالبيان، ج 1، ص 285)