ضرر و رفع تكليف‌

--) همين مدخل، آثار ضرر، رفع تكليف‌

ضرر و طبيعت‌

142. نسبت دادن تضرّر و كمبودها (قحطى) و خوشى و فراوانى، به طبيعت، موجب غافل‌گير شدن در عقوبت الهى:

... أَخَذْنا أَهْلَها بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ ... حَتَّى عَفَوْا وَ قالُوا قَدْ مَسَّ آباءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ فَأَخَذْناهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ. [1]

اعراف (7) 94 و 95

ضررها و لطف خداوند

143. لطف خداوند به انسانهاى كافر، بعد از گرفتارى به كمبودها و مضرّات، به رغم مقابله آنان با آيات خداوند:

وَ إِذا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذا لَهُمْ مَكْرٌ فِي آياتِنا ... [2]

يونس (10) 21

عوامل ضرر

1. آميزش در حيض‌

144. آميزش با زن در حال حيض، كارى زيانبار:

[1] . اسناد كمبودها و ضررها با خوشيها و نعمتها به طبيعت، از جمله «و قالوا قد مسّ ءاباءنا الضّراء ...»، مى‌فهماند كه آنان از ابتلائات عبرت نگرفتند و آنها را به طبيعت نسبت مى‌دادند و به پيامبران ايمان نياوردند. (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 695؛ التّفسير المنير، ج 9، ص 16)

[2] . مقصود از «النّاس» كافران است. از لفظ عام اراده خاصّ شده است. (مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 152؛ التّفسير المنير، ج 11، ص 142)