[2] . «شهيق»، نفس كشيدن؛ مقابل «زفير» كه به بازدم طولانىو بلند
آن گفته مىشود. (مفردات، ص 468، «شهق») برخى شهيق را به صداى قطع شدن نفس معنا
كردهاند؛ صدايى كه شبيه صداى شعلهور شدن آتش است. (مجمعالبيان، ج 9-/ 10، ص
485) و برخى گفتهاند: به ناخوشايندترين صداها شهيق گفته مىشود. (لسانالعرب، ج
7، ص 228، «شهق»)