بِسِيماهُمْ قالُوا ما أَغْنى‌ عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ.

اعراف (7) 48

صداى الاغ‌

40. صداى الاغ، ناهنجار ترين و زشت ترين صداها:

... إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ. [1]

لقمان (31) 19

نيز--) همين مدخل، تشبيه صدا

صداى امّتهاى پيشين‌

41. شنيده نشدن هيچ صدا و زمزمه اى از امّتهاى هلاك شده پيشين:

وَ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزاً. [2]

مريم (19) 98

نيز--) همين مدخل، صداى هلاك‌شدگان‌

صداى ايّوب عليه السلام‌

--) همين مدخل، صدا در دعا

صداى بلند

42. صدا زدن پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از سوى برخى افراد با فرياد بلند از وراى اتاقها با لحنى بى‌ادبانه:

إِنَّ الَّذِينَ يُنادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ. [3]

حجرات (49) 4

43. دستور خداوند به مؤمنان براى پرهيز از صدا زدن پيامبر صلى الله عليه و آله با صداى بلند:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ... وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ‌ ....

حجرات (49) 2

44. فراخواندن پيامبر صلى الله عليه و آله از وراى اتاقها با فرياد و صداى بلند شيوه بى‌خردان و نشانه جهل:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِ‌ ... إِنَّ الَّذِينَ يُنادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ.

حجرات (49) 2 و 4

45. صدا زدن پيامبر صلى الله عليه و آله با صداى نرم و آهسته و به دور از داد و فرياد، نشانه ايمان و تقوا:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ‌ إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْواتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُولئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوى‌ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ.

حجرات (49) 2 و 3

46. ناخشنودى خداوند از بدزبانى و شماتت ديگران با صداى بلند:

لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَ كانَ اللَّهُ سَمِيعاً عَلِيماً.

نساء (4) 148

47. ادب معاشرت در ملاقات با پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مقتضى صدا نزدن آن حضرت و انتظار كشيدن و شكيبايى براى حضور آن حضرت:

إِنَّ الَّذِينَ يُنادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ‌ وَ لَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُوا حَتَّى تَخْرُجَ إِلَيْهِمْ‌

[1] . برخى گفته‌اند: مقصود از «حمير» جاهلان‌اند؛ چنان كه‌در جاى ديگرى به انعام تشبيه شده‌اند. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 500)

[2] . «ركز» به معناى صداى آهسته است. (مفردات، ص 364، «ركز»)

[3] . آيات 1 تا 5 سوره حجرات در شأن گروهى از تميم نازل شده است. آنان هنگامى كه وارد مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله شدند با صداى بلند فرياد زدند: اى محمّد، به نزد ما بيا. اين رفتار باعث رنجش رسول‌خدا صلى الله عليه و آله شد. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 194-/ 195؛ الكشّاف، ج 4، ص 357-/ 358)