10. نكوهش خداوند از برخى صحابه، به سبب صدا زدن پيامبر صلى الله عليه و آله با فرياد بلند، از پشت حجره‌هاى آن حضرت:

إِنَّ الَّذِينَ يُنادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ.

حجرات (49) 4

11. صدا زدن پيامبر صلى الله عليه و آله از سوى برخى صحابه با صداى بلند و همانند صدا زدن يكديگر، مورد نهى خداوند:

لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضاً قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ لِواذاً فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ.

نور (24) 63

12. ادب برخى صحابه در اجازه خواهى از پيامبر صلى الله عليه و آله براى ترك صحنه‌هاى مهم اجتماعى:

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا كانُوا مَعَهُ عَلى‌ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُولئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ‌ ....

نور (24) 62

ارتداد صحابه‌

13. بازگشت عدّه‌اى از صحابه از اسلام به كفر، در حيات پيامبر صلى الله عليه و آله:

كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌ‌ ... [1]

آل‌عمران (3) 86

14. ارتداد گروهى از صحابه، پس از جنگ احُد:

إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيْمانِ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ. [2]

آل‌عمران (3) 177

استغفار براى صحابه‌

--) همين مدخل، محمّد صلى الله عليه و آله و صحابه‌

استغفار صحابه‌

--) همين مدخل، تكاليف صحابه، استغفار

اشراف قريش و صحابه‌

--) همين مدخل، طرد صحابه‌

اطاعت صحابه‌

15. تنها برخى از صحابه، آماده عمل به (تكاليف سخت، از جمله) ترك وطن و خودكشى، در صورت فرمان خدا:

وَ لَوْ أَنَّا كَتَبْنا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيارِكُمْ ما فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ‌ ... [3]

نساء (4) 66

16. موظّف بودن صحابه، به اطاعت بى‌چون و چرا از خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله:

... وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ.

انفال (8) 1

إِنَّما كانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذا دُعُوا إِلَى اللَّهِ‌

[1] . طبق شأن نزول و روايتى از امام صادق عليه السلام آيه مزبور درباره مردى از انصار، كه از اسلام برگشته و مرتدّ شده بود، نازل شد. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 789 و نيز نقل شده: درباره گروهى است كه از اسلام برگشتند و به مشركان مكّه ملحق شدند. (الكشّاف، ج 1، ص 381)

[2] . به مقتضاى ارتباط اين آيه با آيات پيشين، مقصود از «الّذين اشتروا ...» مى‌تواند آن دسته از مسلمانانى باشد كه پس از نبرد احُد راه ارتداد و كفر را پيش گرفتند

[3] . مقصود از «قليل منهم» چنان‌كه بعضى مفسّران گفته‌اند، عدّه‌اى از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله بودند كه قسم خوردند اگر چنين فرمانى دهد، حتماً آن را انجام خواهند داد. (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 90)