547. صبر بر هجرت و ترك وطن مورد تشويق خداوند:

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هاجَرُوا مِنْ بَعْدِ ما فُتِنُوا ثُمَّ جاهَدُوا وَ صَبَرُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحِيمٌ.

نحل (16) 110

قُلْ يا عِبادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةٌ وَ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةٌ إِنَّما يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسابٍ.

زمر (39) 10

نيز--) استقامت، حلم و عجله‌

صبغةاللّه‌

صَبْغ (به فتح صاد) مصدر «صَبَغتُ» است. [1] صَبْغ يعنى‌ رنگ كردن پارچه يا چيزى ديگر، غوطه دادن دست را در آب و جز آن، تعميد دادن. [2] «صِبغ» (به كسر صاد) يعنى (شى‌ء) مصبوغ، [3] رنگ. [4] صبغةاللّه يك بار در قرآن به كار رفته است. [5] صبغةاللّه برگرفته از «صبغ» است. اين تعبير از آن‌جا ناشى شده كه نصارا نوزادان خود را در آبى زرد رنگ- كه آن را معموديّه مى‌ناميدند- فرو مى‌بردند و اين عمل را به منزله پاك شدن او (از گناه) مى‌دانستند و هرگاه فرزند خود را داخل چنين آبى مى‌كردند مى‌گفتند: حقيقتاً نصرانى شد. خداوند به مسلمانان دستور داده كه در مقابل آنان بگويند: ما به خدا ايمان آورديم و خداوند ما را به وسيله ايمان رنگ زده. برخى گفته‌اند: اشاره به كار يهود و نصارا است كه نوزادان خود را به دين مورد نظرشان تلقين مى‌كردند و برخى گفته‌اند: مقصود از صبغةاللّه دين خدا است؛ چرا كه با عمل به تعاليم آن مثل طهارت، نماز و ... آثار زيباى آن همانند رنگ در چيزى نمايان مى‌شود. [6] در اين مدخل از واژه‌ «صبغةاللّه» استفاده شده است.

التزام به صبغةاللَّه‌

1. فرمان خدا به پايبندى و التزام به صبغةاللَّه (دين اسلام):

صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ. [7]

بقره (2) 138

اهل‌كتاب و صبغةاللَّه‌

2. رنگ خدايى داشتن اهل‌كتاب، منوط به ايمان آنان به خدا، انبيا و تعاليم نازل شده بر آنان:

وَ قالُوا كُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى‌ تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌ قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ إِلى‌ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِيَ مُوسى‌ وَ عِيسى‌ وَ ما أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ‌ صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ‌

[1] . مفردات، ص 475، «صبغ»

[2] . فرهنگ فارسى، ج 2، ص 2130، «صبغ»

[3] . مفردات، ص 475، «صبغ»؛ تفسير التحرير والتنوير، ج 1، جزء 1، ص 742

[4] . فرهنگ فارسى، ج 2، ص 2130، «صبغ»

[5] . بقره (2) 138

[6] . مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 407

[7] . «صبغةاللّه» يعنى به رنگ خدا (اسلام) درآمدن ملتزم باشيد. در روايتى از امام صادق عليه السلام «صبغةاللّه» به دين اسلام تفسير شده است. (همان)