شِفا از «شفى» به معناى اشراف و تحت اختيار در آوردن چيزى است و
شِفا گويند به جهت مُشرف شدن بر مَرَض و غلبه بر آن[1] و رسيدن به كناره سلامتى كه اسم شده براى بهبودى و صحّت.[2] در اين مدخل بهبودى از امراض جسمى
و روحى، هر دو مدّ نظر است و از واژه «شفاء»، «بُرء» و آنچه مفيد معناى شفا است، استفاده
شده است.
شفا با آب
1. نقش آب سرد جوشيده از زمين، در بهبودى ايّوب عليه السلام از
بيمارى او: