207. سليمان عليه السلام، متّهم به كفر از جانب يهود:
وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّياطِينُ عَلى مُلْكِ سُلَيْمانَ
وَ ما كَفَرَ سُلَيْمانُ وَ لكِنَّ الشَّياطِينَ كَفَرُوا
... [1]
بقره (2) 102
نيز--) بلقيس
سليم
--) بنىسليم
سمرة بن جندب
سمرة بن جندب بن هلال الفرازى از صحابه پيامبر است. وى در زمان
زياد بن ابيه به بصره آمد و خليفه وى در اين منطقه شد[2] و مردم را به جنگ با حسين بن على عليه السلام تشويق مىنمود.[3] داستان درخت خرماى وى در باغ
انصارى و شكايت صاحب باغ از ورود بىاجازه او به باغ، و در نهايت حكم پيامبر صلى
الله عليه و آله به كندن درخت و انداختن آن پيش سمره در تاريخ مشهور است.[4] برخى مفسّران، شأن نزول آيات 8 تا
11 ليل (92) را كه حاكى از بخلورزى و علاقه به مال دنيا است، مربوط به وى
دانستهاند.[5]
سُمداران
--) حيوان
سموئيل عليه السلام
به اتّفاق ائمّه اخبار، نسبت «سموئيل عليه السلام» به «لاوى بن
يعقوب» مىرسد.[6] گويند: پدر وى
[1] . مقصود از «الشّياطين» يهوداند كه نسبت كفر و سحر بهسليمان
عليه السلام مىدادهاند. (جامعالبيان، ج 1، جزء 1، ص 489)