لِأَزْواجِهِمْ مَتاعاً إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْراجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِي ما فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ وَ اللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ.

بقره (2) 240

62. لزوم وصيّت مردان به پرداخت هزينه يك سال به همسران خويش، در صورت باقى ماندن آنها در خانه شوهر:

وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْواجاً وَصِيَّةً لِأَزْواجِهِمْ مَتاعاً إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْراجٍ‌ ....

بقره (2) 240

63. تكيه سليمان عليه السلام بر عصاى خود، به مدّت يك سال، به رغم وفات خويش و ناآگاهى جنّيان از اين امر:

فَلَمَّا قَضَيْنا عَلَيْهِ الْمَوْتَ ما دَلَّهُمْ عَلى‌ مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ ما لَبِثُوا فِي الْعَذابِ الْمُهِينِ. [1]

سبأ (34) 14

سالخ‌اللّيل/ اسماوصفات‌

--) سالخ‌النّهار/ اسماوصفات‌

سالخ‌النّهار/ اسماوصفات‌

سالخ‌النّهار، صفت فعلى خدا از باب ثلاثى مجرّد «سَلَخ» به معناى پوست باز كردن است. اين صفت فعلى يك بار درباره شب و روز استعمال شده است:

وَ آيَةٌ لَهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ فَإِذا هُمْ مُظْلِمُونَ.

يس (36) 37

«ما پرده روز را از شب برگيريم ناگهان همه را تاريكى فرا گيرد». [2]

سالم (مولى ابوحذيفه)

سالم مولى (برده) ابوحذيفة بن عتبه، از پيشگامان در اسلام، از بدريّون كه در جنگ يمامه (سال 12 هجرى) كشته شد. [3] بنا به نقل عكرمه آيه 110 آل‌عمران (3) در شأن تعدادى از صحابه چون سالم نازل شد كه به خاطر داشتن ايمان به خداوند و پرداختن به امر به معروف و نهى از منكر از بهترينهاى امّت معرّفى شدند. [4] نيز برخى مفسّران در ذيل آيه 52 انعام (6) از وى ياد كرده‌اند كه اشراف قريش ايمان و تصديق پيامبر صلى الله عليه و آله را مشروط به طرد افراد فقير و تهى‌دستى چون سالم دانسته‌اند با نزول اين آيه پيامبر صلى الله عليه و آله از اين كار نهى شد. [5]

سامرى‌

سامرى منسوب به «سامِر» يا «سامره» است و سامره اسم محلّى در فلسطين يا اسم قوم و طايفه‌اى در آن زمان بوده است. وى از بنى‌اسرائيل و از اصحاب موسى بود كه پس از سفر موسى عليه السلام به ميقات به فكر

[1] . بر اساس نظر مفسّران، سليمان عليه السلام به مدّت يك سال مرده بود و جنّيان تصوّر مى‌كردند كه زنده است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 601)

[2] . اسما و صفات الهى در قرآن، ج 1، ص 687

[3] . الطّبقات، ج 3، ص 88؛ الاصابه، ج 3، ص 11؛ سيراعلام النبلاء، ج 1، ص 167

[4] . مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 392؛ جامع‌البيان، ج 5، جزء 7، ص 59؛ الدّرّالمنثور، ج 2، ص 63

[5] . زادالمسير، ج 3، ص 45؛ الميزان، ج 7، ص 109