[1] . برخى مفسّران مدّت توقّف موسى عليه السلام در بين فرعونيان
را چهل سال ذكر كردهاند. (تفسير التحريروالتنوير، ج 19، جزء 19، ص 18؛
مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 292)
[2] . مقصود از «فصال» رضاع تامّ است كه به فطام منتهى شود و رضاع
تامّ [طبق آيه 233 بقره] دو سال است. (روحالمعانى، ج 14، جزء 26، ص 28)
[3] . بنا بر اينكه مقصود از «سنين»، ده سال چوپانى براى شعيب عليه
السلام باشد. (مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 19)
[4] . مقصود از «الأجل» مدّت ده سال است، زيرا طبق روايات، موسى
عليه السلام از ميان دو مدّت تعيين شده [هشت يا ده سال] مدّت بيشتر [ده سال] را
به اتمام رسانيد. (روحالمعانى، ج 11، جزء 20، ص 106)
[5] . «يغاث» يعنى باران فراوان مىبارد و سال، پرنعمت و خوش
مىشود. (مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص 365)