156. دريافت زكات، از اختيارات و وظايف پيامبراكرم صلى الله عليه و آله:

خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها ....

توبه (9) 103

157. پيامبر صلى الله عليه و آله، مأمور صلوات و دعا بر زكات‌دهندگان، هنگام دريافت زكات از آنان:

خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ‌ ... [1]

توبه (9) 103

158. اذن خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله، براى گرفتن زكات جهادگريزان معترف به گناه خود:

وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً ... خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً ... [2]

توبه (9) 102 و 103

159. گرفتن زكات حتّى با اجبار از مردم، وظيفه امام مسلمين:

خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها ... [3]

توبه (9) 103

نيز--) همين مدخل، جمع آورى زكات‌

زكات در بنى‌اسرائيل‌

160. دعوت خداوند از بنى‌اسرائيل، براى پرداخت زكات:

يا بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ آتُوا الزَّكاةَ ... [4]

بقره (2) 40 و 43

وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ آتُوا الزَّكاةَ ....

بقره (2) 83

وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ قالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ وَ آتَيْتُمُ الزَّكاةَ ...

لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ‌ ....

مائده (5) 12

161. دعوت و پيمان مؤكّد خداوند از بنى‌اسرائيل، جهت پرداخت زكات:

وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ آتُوا الزَّكاةَ ....

بقره (2) 83

وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ قالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ‌ ... وَ آتَيْتُمُ الزَّكاةَ ... لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ لَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ....

مائده (5) 12

162. آمرزش گناهان بنى‌اسرائيل و دخول آنان به بهشت، در گرو پرداخت زكات:

وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ قالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ‌ ... وَ آتَيْتُمُ الزَّكاةَ ... لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ لَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ....

مائده (5) 12

[1] . «صلاة» در آيه ياد شده به معناى دعا است و پيامبر صلى الله عليه و آله در اين موارد بين معناى صلاة و لفظ آن جمع مى‌كرد و از خداوند طلب مى‌كرد كه صلوات خود را بر صدقه‌دهنده قرار دهد و «صلاة» از ناحيه خداوند رحمت و از ناحيه پيامبر صلى الله عليه و آله دعا است. (تفسير التحريروالتنوير، ج 6، جزء 11، ص 23)

[2] . بنا بر يك قول، «آخرون» بيان حال گروهى از مسلمانان ضعيف‌الايمان است كه منافق نبوده، ولى از سفر به غزوه تبوك تخلّف ورزيدند. (روح‌المعانى، ج 7، جزء 11، ص 17)

[3] . از امام صادق عليه السلام روايت شده كه فرمود: امام [مسلمانان‌] حق دارد كه مردم را به پرداخت زكات مجبور كند، زيرا خداوند فرموده: زكات مال‌شان را از آنها بگير. (دعائم‌الاسلام، ج 1، ص 253؛ بحارالانوار، ج 93، ص 86، ح 7)

[4] . يك احتمال در آيه اين است كه مخاطب «أقيموا» و «ءاتوا» يهود باشند. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 213)