آداب راه رفتن‌

1. اعتدال‌

1. رعايت اعتدال در راه رفتن، سفارش لقمان به پسر خويش:

وَ اقْصِدْ فِي مَشْيِكَ‌ ....

لقمان (31) 19

2. پرهيز از تكبّر

2. راه رفتن بدون تكبّر و خودپسندى، امر خداوند به بندگانش:

وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّكَ لَنْ تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَ لَنْ تَبْلُغَ الْجِبالَ طُولًا. [1]

اسراء (17) 37

3. اجتناب از راه رفتن با حالت تكبّر، توصيه لقمان به فرزندش:

وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ.

لقمان (31) 18

3. پرهيز از سرمستى‌

4. اجتناب از راه رفتن، به صورت سرمستانه و مغرورانه، امر خداوند به بندگانش:

وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّكَ لَنْ تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَ لَنْ تَبْلُغَ الْجِبالَ طُولًا.

اسراء (17) 37

5. راه رفتن به دور از سرمستى و غرور، سفارش لقمان به فرزندش:

... وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ. [2]

لقمان (31) 18

6. راه رفتن با حالت سرمستى و غرور، مورد بى‌مهرى و بغض خداوند:

وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ.

لقمان (31) 18

4. تواضع‌

7. راه رفتن با تواضع و فروتنى، از اوصاف عبادالرّحمان:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً ....

فرقان (25) 63

نيز--) همين مدخل، آداب راه رفتن، بدون تكبّر

5. حيا

8. راه رفتن يكى از دختران شعيب، با حالت حيا:

فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشِي عَلَى اسْتِحْياءٍ ....

قصص (28) 25

6. وقار

9. راه رفتن بندگان خدا، با كمال وقار و آرامى و به دور از شتاب‌زدگى:

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً ... [3]

فرقان (25) 63

اعتدال در راه رفتن‌

--) همين مدخل، آداب راه رفتن، اعتدال‌

اقسام راه رفتن‌

1. با چهار پا

10. راه رفتن بعضى جنبندگان، بر روى چهار پا:

وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ ... وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي‌

[1] . «مرح» به معناى تبختر و تكبّر آمده است. (لسان‌العرب، ج 13، ص 67، «مرح»)

[2] . «مرح» به معناى «شدّت خوشحالى و خروج از اندازه» است (لسان‌العرب، ج 13، ص 67، «مرح») و خروج از اندازه در شادى، به معناى سرمستى است. (مفردات، ص 764، «مرح»)

[3] . «هون» به معناى سكينه و وقار آمده است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 278)