16. دشنام مشركان به خدا براى دفاع از اعتقادات خويش، عملى شايسته و زيبا در نظر آنان:

وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ‌ ....

انعام (6) 108

دشنام به قرآن‌

17. دشنام مترفان كافر به قرآن، در محفلهاى شبانه خود:

حَتَّى إِذا أَخَذْنا مُتْرَفِيهِمْ‌ ... مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُونَ. [1]

مؤمنون (23) 64 و 67

18. دشنام‌گويان به قرآن، محروم از يارى خداوند در قيامت:

لا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ‌ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُونَ.

مؤمنون (23) 65 و 67

دشنام به محمّد صلى الله عليه و آله‌

19. دشنام مترفان كافر به پيامبر صلى الله عليه و آله، در محفلهاى شبانه خود:

حَتَّى إِذا أَخَذْنا مُتْرَفِيهِمْ‌ ... مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُونَ. [2]

مؤمنون (23) 64 و 67

20. دشنام به پيامبر صلى الله عليه و آله از سوى دشمنان آن حضرت:

وَ إِنَّكَ لَعَلى‌ خُلُقٍ عَظِيمٍ‌ عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِكَ زَنِيمٍ.

قلم (68) 4 و 13

21. دشنام به محمّد صلى الله عليه و آله، موجب كفر:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا وَ اسْمَعُوا وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ أَلِيمٌ. [3]

بقره (2) 104

22. دشنام‌گويان به محمّد صلى الله عليه و آله، محروم از يارى خداوند در قيامت:

لا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ‌ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُونَ. [4]

مؤمنون (23) 65 و 67

نيز--) همين مدخل، دشنام‌دهندگان، يهوديان‌

نيز--) افترا، افترا به محمّد صلى الله عليه و آله‌

دشنام به مشركان‌

23. دشنام به مشركان، موجب دشنام آنان به خداوند از روى جهالت:

وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ‌ ....

انعام (6) 108

دشنام به مقدّسات مشركان‌

--) همين مدخل، دشنام به بتها

دشنام به مؤمنان‌

24. دشنام‌گويى دشمنان خدا به مؤمنان، در صورت سيطره بر آنان:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ‌

[1] . بنا بر اينكه ضمير «به» به قرآن برگردد و «هجر» به معناى دشنام باشد. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 179)

[2] . بنا بر اينكه ضمير «به» به پيامبر صلى الله عليه و آله برگردد

[3] . بنا بر اينكه «عتلّ» به معناى دشنام‌دهنده (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 501) و فاعل آن بعضى از دشمنان آن حضرت باشند. (الميزان، ج 19، ص 372)

[4] . بر اين اساس كه ضمير «به» به پيامبر صلى الله عليه و آله برگردد و «هجر» به معناى دشنام باشد. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 179)