[1] . «أَساور» جمع «سوار» به معناى دستبند است. (فرهنگ لاروس، ج
2، ص 791)
[2] . از امام باقر عليه السلام: درباره سخن خدا «و لايبدين زينتهن
إلّاما ظهر منها» روايت شده است: [زينت ظاهر] جامه، سرمه [چشم]، انگشتر، خضاب دست
و دستبند است. (تفسير قمى، ج 2، ص 102؛ البرهان، ج 4، ص 60، ح 8)