12. گشوده شدن دربهاى آسمان با آبى سيلآسا، بر قوم نوح:
فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ.
قمر (54) 11
[1] . «و فتحت أبوابها» جمله حاليّه است، يعنى در حالى اهل بهشت به
بهشت مىرسند كه درهاى آن گشوده است. (تفسير التحرير و التنوير، ج 11، جزء 24، ص
71-/ 72)