85. مؤاخذه شدن زنده به گوركنندگان دختران، در قيامت:
وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ.
تكوير (81) 8
[1] . امام صادق عليه السلام فرمود: خداى متعال به سوى عمرانوحى
فرستاد كه من پسرى سالم و بىعيب و نقص و مبارك را به تو مىبخشم. سپس عمران اين
سخن را با همسرش حنّه در ميان گذاشت. (الكافى، ج 1، ص 535، ح 1؛ مجمعالبيان، ج
1-/ 2، ص 737)
[2] . زينب دختر جحش اسدى، دختر عمّه پيامبر صلى الله عليه و آله
بود. (مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 563)
[3] . امام صادق عليه السلام در پاسخ ازدواج مرد با دخترى از
كنيزقبلى خود- كه پس از ازدواج با مرد ديگرى متولّد شده- فرمود: بر او حرام است و
او دختر وى شمرده مىشود. آزاده يا كنيز در اين حكم يكسان است. (الكافى، ج 5، ص
433)
[4] . «الموءودة» به معناى زير خاك شده است. عرب جاهليّت دختر را
به جهت ترس از تنگدستى زنده زير خاك و گور مىكرد. (مجمعالبيان، ج 9-/ 10، ص 672)