113. هم‌نوايى كوهها با داود عليه السلام، در تسبيح خدا، هر صبح و شام:

... وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُدَ ... إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِشْراقِ.

ص (38) 17 و 18

114. هم‌نوايى كوهها به همراهى پرندگان با داود عليه السلام در تسبيح‌گويى خداوند:

وَ لَقَدْ آتَيْنا داوُدَ مِنَّا فَضْلًا يا جِبالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَ الطَّيْرَ وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ.

سبأ (34) 10

نيز--) همين مدخل، مقامات داود عليه السلام‌

قدرت داود عليه السلام‌

--) همين مدخل، فضايل داود عليه السلام، قدرت‌

قضاوت داود عليه السلام‌

115. قضاوت و داورى ميان مردم، بر اساس حق و عدل، از شئون خلافت الهى داود عليه السلام:

يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِ‌ ... [1]

ص (38) 26

116. قضاوت داود عليه السلام تحت نظارت خداوند:

وَ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ إِذْ يَحْكُمانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَ كُنَّا لِحُكْمِهِمْ شاهِدِينَ.

انبياء (21) 78

117. قضاوت داود عليه السلام، فصل‌الخطاب و تشخيص دهنده حق و باطل، در كلام دو طرف دعوا:

وَ شَدَدْنا مُلْكَهُ وَ آتَيْناهُ الْحِكْمَةَ وَ فَصْلَ الْخِطابِ. [2]

ص (38) 20

[1] . واگذارى قضاوت و داورى بين مردم به داود عليه السلام در پى خليفةاللّهى آن حضرت از سوى خداوند بوده است. (التّبيان، ج 8، ص 557)

[2] . «فصل‌الخطاب» به معناى تمييز حق از باطل در كلام دو شخص متخاصم است. (الميزان، ج 17، ص 190)