11. جواز شركت در دامدارى، در صورت اجتناب شريكان از ستم و تجاوز به
يكديگر:
إِنَّ هذا أَخِي لَهُ تِسْعٌ وَ تِسْعُونَ نَعْجَةً وَ لِيَ
[1] . كلمه «أمّة» به جماعتى از مردم گفته مىشود (مجمعالبيان، ج
7-/ 8، ص 387) و نكره آمدن آن، نشاندهنده كثرت و رواج دامدارى است
[2] . از اينكه شعيب عليه السلام حاضر بوده، دختران خود را براى
چوپانى بفرستد فهميده مىشود اين كار براى خانواده آن حضرت ضرورى بوده و ارتزاق
خانوادهاش وابسته به آن بوده است