فَكاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِيهِمْ خَيْراً ... [1]

نور (24) 33

101. گواهى به يگانگى خدا

430. شهادت و گواهى به يگانگى خدا، خير براى انسان:

... وَ الَّذِينَ يَبْتَغُونَ الْكِتابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ فَكاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِيهِمْ خَيْراً ....

نور (24) 33

102. مال‌

431. مال، از مصاديق خير:

كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْراً الْوَصِيَّةُ ... [2]

بقره (2) 180

... وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ ... وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ ... [3]

بقره (2) 272

. وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ ....

بقره (2) 273

إِنْ تُبْدُوا خَيْراً ... [4]

نساء (4) 149

وَ إِلى‌ مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً قالَ يا قَوْمِ‌ ... إِنِّي أَراكُمْ بِخَيْرٍ ... [5]

هود (11) 84

... فَإِنْ أَصابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ‌ ....

حج (22) 11

... وَ أَنْفِقُوا خَيْراً لِأَنْفُسِكُمْ‌ ... [6]

تغابن (64) 16

وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ.

عاديات (100) 8

432. توجّه به قيامت و لحظه خروج مردگان از قبرها، بازدارنده انسان از علاقه شديد او به خير مادّى (مال):

وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ.

عاديات (100) 8 و 9 و 11

433. توجّه انسان به آگاهى خداوند از احوال و اعمال وى بازدارنده از علاقه شديد وى به خير مادّى:

وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ. [7]

عاديات (100) 8 و 9 و 11

103. مرگ در راه خدا

434. مرگ در راه خدا، داراى ارزشى برتر از ماندن در دنيا و ثروت اندوزى:

وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَحْمَةٌ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ.

آل‌عمران (3) 157

104. معروف‌

435. معروف، از موارد خير، و رعايت آن امرى لازم:

وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ‌

[1] . امام صادق عليه السلام درباره آيه «فكاتبوهم إن علمتم فيهم خيراً» فرمود: خير اين است كه شهادت بدهد، خدايى جز اللّه نيست، و محمّد صلى الله عليه و آله پيامبر خداست. (من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 132، ح 3491)

[2] . عروه گويد: على عليه السلام نزد يكى از دوستانش كه در حال مرگ بود و داراى هفتصد يا ششصد درهم پول بود رفت. آن شخص پرسيد: آيا وصيّت نكنم؟ حضرت فرمود: نه، خداوند فرمود: «إن ترك خيراً» و براى تو مال فراوانى نيست، پس مالت را براى وارثانت بگذار. (الدّرّالمنثور، ج 1، ص 422)

[3] . بنا بر قولى، مقصود از «خير» در آيه، مال است. (مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 285؛ ج 3-/ 4، ص 202)

[4] . بنا بر قولى، مراد از خير، مال است. (همان، ج 3-/ 4، ص 202)

[5] . بنا بر قولى، مقصود از خير در آيه، مال است. (همان، ج 5-/ 6، ص 285)

[6] . بنا بر قولى «خيراً» مفعول‌به براى «اتّقوا» و صفت براى موصوف محذوف است؛ يعنى «مال خير». (اعراب‌القرآن، درويش، ج 10، ص 115)

[7] . بر اساس اين معنا كه مجازات خداوند در روز قيامت‌براى گنهكاران با توجّه به علم خداوند به احوال و اعمال آدمى است. دقّت در اين نكته كه خداوند از همه اعمال آگاه است، عاملى براى رويگردانى انسان از آن گناهان است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 805)