[1] . از امام هادى عليه السلام درباره «رجيم» روايت شده است: او
[شيطان] با لعن، مورد رجم واقع شده و از درهاى خير رانده و مطرود گشته است.
(معانىالاخبار، ص 139، ح 1؛ تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 85، ح 227)
[2] . بنا بر قولى، آيه، مثال براى كافر و مؤمن است، و مقصود از
«أبكم»، كافر است. (مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص 578)
[3] . «غيظ» به معناى غم و اندوه، و مقصود از «خير» در آيه، چيزى
است كه كافران آن را خير مىشمردند، و آن پيروزى بر پيامبر صلى الله عليه و آله و
مؤمنان بود. (الميزان، ج 16، ص 291)