[1] . از امام باقر يا امام صادق عليهما السلام درباره آيه «أو
كسبت فى ايمانها خيراً» روايت شد: فراوانى گناه و كمى نيكيهاى مؤمن گناهكار، بين
او و ايمانش جدايى مىاندازد و او با آنكه مؤمن بوده، خيرى به دست نمىآورد.
(تفسير عيّاشى، ج 1، ص 385، ح 130)
[2] . بنا بر قولى «خيراً» حال است. (اعرابالقرآن، درويش، ج 10، ص
115) در اين صورت، حال براى همه جملههاى معطوف و معطوفعليه خواهد بود