[1] . عجول بودن يعنى هنگامى كه كسى اراده كارى را مىنمايد، در
جهت صلاح و فسادش تفكّر نمىكند تا جهت خير براى او مشخص شود و به سوى آن شتاب
نمايد، بلكه در طلب چيزى به مجرّد ذكر كردن آن و ميل و هواى نفس به سوى آن شتاب
مىنمايد؛ گاهى، آن چيز به ضرر او مىشود و گاهى نيز به خير و نفع او تمام
مىگردد. (الميزان، ج 13، ص 49)