2. انگيزه براى عبادت‌

22. بهره‌مند شدن از خير (رفاه، آسايش و تندرستى)، انگيزه برخى انسانها براى عبادت خداوند:

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلى‌ حَرْفٍ فَإِنْ أَصابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ‌ ... [1]

حج (22) 11

3. بهره نبردن از آيات قرآن‌

23. موقعيّت برتر اقتصادى و اجتماعى و بهره‌مندى از خير مادّى، زمينه‌ساز غفلت از حق و بهره نبردن از آيات قرآن:

وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَقاماً وَ أَحْسَنُ نَدِيًّا.

مريم (19) 73

4. حكمت‌

24. بهره‌مندى از خير، سبب برخوردارى از حكمت:

... وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ.

بقره (2) 269

5. رستگارى‌

25. بهره‌مندى از خير، موجب نيل به رستگارى:

فَآتِ ذَا الْقُرْبى‌ ... ذلِكَ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.

روم (30) 38

6. هدايت ويژه‌

26. خير در انسان، موجب برخوردارى از هدايتهاى ويژه خداوند و پذيرش معارف دين:

وَ لَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْراً لَأَسْمَعَهُمْ‌ ... [2]

انفال (8) 23

عوامل بهره‌مندى از خير

1. ايمان‌

27. ايمان به خدا، زمينه بهره‌مندى از همه خيرات:

لكِنِ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ‌ ... وَ أُولئِكَ لَهُمُ الْخَيْراتُ‌ ... [3]

توبه (9) 88

28. وعده خداوند به اسيران جنگ بدر، به بهره‌مندى از خير و مواهب برتر از فديه گرفته شده از آنان، در صورت گرويدن آنان به اسلام و ايمان:

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِمَنْ فِي أَيْدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرى‌ إِنْ يَعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْراً يُؤْتِكُمْ خَيْراً مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ‌ ... [4]

انفال (8) 70

2. پذيرش اسلام‌

29. وعده خداوند به اسيران جنگ بدر، به بهره‌مندى از خير و مواهب برتر از فديه گرفته شده از آنان، در صورت گرويدن آنان به اسلام و ايمان:

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِمَنْ فِي أَيْدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرى‌ إِنْ يَعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْراً يُؤْتِكُمْ خَيْراً مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ‌ ... [5]

انفال (8) 70

3. تعقّل‌

30. بهره‌مندى از خير زمينه انديشه و تعقّل:

... وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقى‌ أَ فَلا تَعْقِلُونَ.

قصص (28) 60

[1] . مراد از «خير» در آيه: رفاه، تندرستى، فراوانى و كثرت مال است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 120)

[2] . چون خداوند معارف دين را براى تمامى انسانها بيان‌كرده و به گوش همگان رسانده معلوم مى‌شود مراد از اسماع در آيه هدايتها و توفيقات ويژه خداوند است كه تنها شامل دارندگان استعدادهاى خاص مى‌شود

[3] . مقصود از «خيرات» بنا بر قولى منافع، مدح و تعظيم در دنياست. (مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 89)

[4] . مقصود از «خيراً» اوّل اسلام و اخلاص يا ميل به اسلام و صداقت در نيّت است و مراد از موصول «ما أخذ ...» فديه است. (همان، ج 3-/ 4، ص 860)

[5] . مقصود از «خيراً» اوّل اسلام و اخلاص يا ميل به اسلام و صداقت در نيّت است و مراد از موصول «ما أخذ ...» فديه است. (همان، ص 860)