خوردن به معناى از گلو فرو دادن و بلعيدن غذا آمده است. گاهى به
صورت كنايى در غير معناى اصلى خود نيز به كار مىرود، چنانكه گفته مىشود: رشوه
خوردن، كه كنايه از گرفتن رشوه است،[4] و به هر دو معنا در قرآن آمده است. در اين مدخل از مادّه «اكل» و مشتقّات آن و از جملاتى مثل «حرّمت عليكم الميتة ...» و «فالتقمه الحوت» استفاده شده است.
[1] . يكى از احتمالات داده شده اين است كه با ترك انفاقدر راه
خدا خود را به هلاكت نرسانيد. (مجمعالبيان، ج 1- 2، ص 516)
[2] . اين جمله [ذلك على اللّه] گويا جواب كسى است كهتصور مىكند
اگر خودكشى كرد، خداوند وعده رحمت داده است؛ يعنى او را دچار عذاب نمىكند.
(الميزان، ج 4، ص 321)
[3] . بنا بر احتمالى بايد از گناهان كبيرهاى كه در اين سورهآمده
و از جمله آن «خودكشى» است، اجتناب شود، چرا كه كبيره، گناهى است كه خدا به عامل
آن وعده عذاب جهنّم داده است. (مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 61)