[1] . ذكر «و يقيموا الصّلوة» بعد از «ليعبدوا اللَّه مخلصين» از
باب ذكر خاصّ پس از عامّ است و اخلاص در آن جريان دارد
[2] . از اين آيه استدلال شده است به وجوب قيام در نماز.
(مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 600؛ كنزالعرفان، ج 1، ص 115)
[3] . روايتى از امام باقر عليه السلام است كه فرمود: مقصود از
«الّذينيذكرون اللَّه قياماً» [نمازگزار] سالم است كه بايد نماز را به صورت
ايستاده بخواند، مؤيّد اين برداشت است. (الكافى، ج 3، ص 411، ح 11؛ تفسير عيّاشى،
ج 1، ص 211، ح 1745)
[4] . احتمال داده شده كه «فاذكروا اللّه» به اين معنا باشد
كهنماز را در حال صحّت و سلامت، ايستاده بخوانيد. (زبدةالبيان، ص 179)
[5] . «اللّه» اشاره بر وجوب نيّت در نماز دارد. (كنزالعرفان، ج 1،
ص 115)