حُصَين بن حرث [حارث] بن مطلب بن عبدمناف قرشى از صحابه و حاضران در غزوه بدر بود.[1] برخى مفسّران، آيه 29 فاطر (35) را
درباره او دانستهاند[2]
كه نشانگر اخلاص و اميدوارى وى به پاداشهاى الهى است. در آيه 110 كهف (18) نيز از
وى به نيكى ياد شده است.
حضانت
«حِضْن» از زير بغل تا پهلو را گويند و «احتضان» يعنى كسى را در
بغل گرفتن. چنانكه زن، فرزندش را بغل كرده، در يكى از طرفين خود قرار مىدهد.[3] و در اصطلاح، حق نگهدارى و تربيت
طفل را گويند كه به پدر يا مادر يا اقربا مطابق مقرّرات، داده شده است.[4] در اين مدخل مقصود، معناى اصطلاحى
آن است و از مشتقّات «رضع»
و «كفل» استفاده شده است.