8. چوپانى موسى عليه السلام براى شعيب عليه السلام، به پيشنهاد يكى از دختران شعيب:

قالَتْ إِحْداهُما يا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ.

قصص (28) 26

شرايط چوپانى‌

1. امانت‌دارى‌

9. امانت‌دارى، از شرايط اجير شدن براى چوپانى:

قالَتْ إِحْداهُما يا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ.

قصص (28) 26

2. توانايى‌

10. توانايى، از شرايط اجير شدن براى چوپانى:

قالَتْ إِحْداهُما يا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ.

قصص (28) 26

نيز--) گوسفند

چهره‌

--) صورت‌

حارث بن زمعه‌

از مشركان و دشمنان پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله بود كه در غزوه بدر به دست عماربن‌ياسر به هلاكت رسيد. [1] برخى مفسّران، آيه 97 نساء (4) را درباره وى و شمارى از مشركان دانسته‌اند كه فرشتگان، آنان را به جهت سرباز زدن از هجرت و مفتون شدن به دست مشركان سرزنش كرده‌اند. [2] همچنين از وى در شأن‌ نزول آيه 49 انفال (8) ياد شده كه مسلمانان را به غرور و فريب خوردن از پيامبر صلى الله عليه و آله متّهم كرد. [3]

حارث بن زيد

مفسّران و مورّخان، آيه 23 آل‌عمران (3) را درباره وى و ديگر عالمان يهود دانسته‌اند كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله آنان را به حكميت تورات فراخواند و آنان از پذيرش اين داورى سرباز زدند. [4]

حارث بن سويد

حارث بن سويد بن صامت انصارى از تيره اوس‌ [5] و از جمله منافقان و مرتدّان بود [6] كه به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله‌ به جُرم كشتن يكى از مسلمانان كشته شد. [7] مفسّران، نزول آيات 86-/ 91 آل‌عمران (3) را كه بيانگر كفر و ارتداد شمارى از مسلمان‌نماها است درباره آنها، از جمله حارث بن سويد دانسته‌اند. [8]

[1] . السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج 2، ص 709؛ المحبّر، ص 102

[2] . مفحمات الاقران، ص 75؛ السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج 2، ص 641

[3] . مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 846؛ مفحمات الاقران، ص 101

[4] . السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج 2، ص 552؛ جامع‌البيان، ج 3، جزء 3، ص 295؛ الجامع لأحكام القرآن، قرطبى، ج 4، ص 33

[5] . المحبّر، ص 467؛ جمهرة انساب‌العرب، ص 337؛ الاصابه، ج 1، ص 671

[6] . السيرةالنبويه، ابن‌هشام، ج 2، ص 520؛ الروض الأنف، ج 4، ص 313؛ الاصابه، ج 1، ص 671

[7] . المغازى، ج 1، ص 304-/ 305؛ المحبّر، ص 467

[8] . جامع‌البيان، ج 3، جزء 3، ص 460-/ 461؛ اسباب‌النّزول، واحدى، ص 98؛ مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 789؛ كشف‌الأسرار، ج 2، ص 194