حارث بن طلاطله‌

--) حارث بن قيس‌

حارث بن عامر

حارث بن عامر بن نوفل بن عبدمناف، [1] از سران‌ شرك‌ [2] و از كشته‌شدگان آن نبرد بود. [3] بنا به نقلى، نزول آيه 33 انعام (6) درباره وى نازل شده كه در ملأ عام، پيامبر صلى الله عليه و آله را تكذيب و در خلوت، آن حضرت را تصديق مى‌كرد. [4] آيه 30 انفال (8) درباره توطئه‌ رؤساى قريش، از جمله حارث در دارالندوه مبنى بر كشتن رسول خدا صلى الله عليه و آله نازل شد. [5] همچنين آيه 36 انفال (8) درباره وى و برخى ديگر از سران شرك نازل شد كه به نوبت، سپاه قريش را در جنگ بدر، اطعام مى‌كردند. [6]

حارث بن عثمان‌

حارث بن عثمان بن نوفل بن عبدمناف از مشركان مكّه بود. [7] برخى مفسّران علّت نزول آيه 57 قصص (28) را در پى بهانه‌جويى شمارى از مشركان مكّه از جمله حارث دانسته‌اند كه به پيامبر صلى الله عليه و آله گفتند:

اگر به تو ايمان آوريم از سرزمين خود ربوده خواهيم شد. خداوند با يادآورى امنيّت مكّه و فراوانى نعمتهاى آن، هرگونه بهانه‌جويى آنان را توهّمى بيش ندانست. [8]

حارث بن عمرو

حارث‌ [حرث، وارث‌] بن عمرو بن حارثه محاربى‌ [9] از تيره بنى‌مازن بود. [10] مى‌گويند: در پى پرسشهاى اين‌ عرب باديه‌نشين از پيامبر صلى الله عليه و آله درباره زمان برپايى قيامت، آيه 34 لقمان (31) نازل شد. [11]

حارث بن عوف‌

حارث بن عوف از سران تيره بنى‌مرّه، از قبيله غطفان‌ [12] و از فرماندهان سپاه شرك در

[1] . النسب، ابن‌سلام، ص 204

[2] . السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج 2، ص 481 و 617

[3] . المغازى، ج 1، ص 148؛ السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج 2، ص 709

[4] . اسباب النّزول، واحدى، ص 178؛ زاد المسير، ج 3، ص 27

[5] . التّكميل والإتمام، ص 164؛ مفحمات‌الأقران، ص 99

[6] . اسباب‌النّزول، واحدى، ص 195؛ زادالمسير، ج 3، ص 355؛ روض‌الجنان، ج 9، ص 113

[7] . الصّحيح من سيرة النّبىّ الاعظم، جعفر مرتضى، ج 3، ص 251

[8] . الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 13، ص 300؛ روض‌الجنان، ج 15، ص 154؛ روح‌المعانى، ج 11، جزء 20، ص 144

[9] . اسباب النزول، واحدى، ص 291؛ الكشّاف، ج 3، ص 504؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 14، ص 55

[10] . الدرالمنثور، ج 6، ص 530

[11] . اسباب النزول، واحدى، ص 291؛ الكشّاف، ج 3، ص 504-/ 505؛ الدرالمنثور، ج 6، ص 530

[12] . السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج 1، ص 101