[1] . «زفير» به معناى پر شدن سينه از غم و اندوه و سپس خارج كردن
صدا است و نيز به معناى صداى نخست الاغ است. (لسانالعرب، ج 6، ص 55، «زفر»)
«شهيق» زفير و صداى بلند و طولانى است. (مفردات، ص 468، «شهق»)
[2] . پر كردن شكم از درخت زقّوم، نشانه شدّت گرسنگى دوزخيان است؛
چنانكه برخى مفسّران به اين نكته تصريح كردهاند. (روحالمعانى، ج 13، جزء 23، ص
142)