عليها سافلها* و إنّها لبسبيل مقيم‌* فانتقمنا منهم و إنّهما لبإمام مبين. [1]

حجر (15) 67 و 74 و 76 و 79

و قال الّذين كفروا لولا نزّل عليه القرءان جملة وحدة ...* و لقد أتوا على القرية الّتى أمطرت مطر السوء أفلم يكونوا يرونها .... [2]

فرقان (25) 32 و 40

و كم أهلكنا من قرية بطرت معيشتها فتلك مسكنهم لم‌تسكن من بعدهم إلّاقليلا .... [3]

قصص (28) 58

... قالوا إنّا مهلكوا أهل هذه القرية ...* إنّا منزلون على‌ أهل هذه القرية رجزا من السّماء ...* و لقد تركنا منها ءاية بيّنة ....

عنكبوت (29) 31 و 34 و 35

وإنّ لوطا لّمن المرسلين‌* إذ نجّينه وأهله أجمعين‌* ثمّ دمّرنا الأخرين‌* و إنّكم لتمرّون عليهم مصبحين.

صافات (37) 133 و 134 و 136 و 137

قالوا إنّا أرسلنا إلى‌ قوم مجرمين‌* لنرسل عليهم حجارة من طين‌* و تركنا فيها ءاية ....

ذاريات (51) 32 و 33 و 37

آجرپزى‌

واژه آجر كه به معناى گل پخته‌ [4] يا خشت‌ [5] و معرّب آگور از فارسى يا يونانى است، [6] از تعبير «فأوقد ... على الطين» استفاده شده است.

صنعت آجرپزى‌

1 وجود صنعت آجرپزى در دوران فرعون:

و قال فرعون ... فأوقد لى يهمن على الطين ....

قصص (28) 38

2 فرمان فرعون به وزير خود هامان، براى پختن آجر و بناى ساختمانى بلند با آن:

و قال فرعون ... فأوقد لى يهمن على الطين فاجعل لى صرحا ....

قصص (28) 38

آخِذ

«اخذ» در لغت به معناى در اختيار در آوردن و بدست گرفتن‌ [7] و در استعمالات گوناگون قرآن كه به خداوند نسبت داده شده به معانى زير آمده است: 1. سلطه 2. قبول 3. پيمان تكوينى 4. پيمان تشريعى 5. عقوبت و مجازات. تنها يك بار به صورت صفت «آخذ»، [8] كنايه‌

[1] تعبيرهاى «لبسبيل مقيم» و «لبإمام مبين» دلالت مى‌كنند بر اين‌كه مخروبه‌هاى شهر ويران شده قوم‌لوط در دسترس مردم مناطق مكّه بود.

[2] ضمير فاعلى «أتوا» كافرانند كه در آيات پيشين از آن‌ها سخن گفته شده است.

[3] «تلك» به ديار قوم‌ثمود و عاد و لوط اشاره دارد كه مردم جزيرةالعرب با آن‌ها آشنا بوده‌اند. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

[4] لسان‌العرب.

[5] منتهى‌الارب، ج 1، ص 12.

[6] لغت‌نامه دهخدا.

[7] مفردات راغب.

[8] در صورت عدم پذيرش توقيفى بودن اسماء و صفات مى‌توان آخذ را از اسماء و صفات الهى بشمار آورد.