61 پديد آمدن آتش از درخت از سوى خدا، يادآور قدرت خدا بر پديد
آوردن معاد:
و كانوا يقولون أئِذا متنا و كنّا ترابا وعظما أءنّا لمبعوثون* أفرءيتم النّار الّتى تورون* ءأنتم أنشأتم شجرتها أم نحن المنشون* نحن جعلنها تذكرة ومتعا لّلمقوين.[3]
واقعه (56) 47 و 71 و 72 و 73
گردباد آتشزا---) همين مدخل، تشبيه به آتش
گرم شدن با آتش---) همين مدخل، فوايد آتش، گرما
گوساله سامرى در آتش---) همين مدخل، سوزاندن با آتش، سوزاندن
گوساله سامرى
منافقان و آتش
62 تشبيه حالات منافقان به برافروزنده آتش با شعلههاى موقّت و
زودگذر:
مثلهم كمثل الّذى استوقد نارا فلمّا أضائت ما حوله ذهب اللَّه
بنورهم ....
بقره (2) 17
منشأ آتش
63 خدا، قراردهنده درختى سبز براى ساختن آتشزنه:
الّذى جعل لكم من الشجر الأخضر نارا فإذا أنتم منه توقدون.
يس (36) 80
أفرءيتم النار التى تورون* ءأنتم أنشأتم شجرتها أم نحن المنشئون.[4]
واقعه (56) 71 و 72
[1] ايقاد، مصدر «اوقد» به معناى آتش افروختن است. (مفردات راغب)
[2] به قرينه مقام كه از آتش و منشأ آن بحث شده است، متعلّق تذكره
مىتواند آتش جهنّم باشد.
[3] نكته فوق بر اين اساس است كه به قرينه سياق آيات، «تذكرة» را
به معاد مربوط بدانيم.
[4] مقصود از «شجرة» در دو آيه، درخت سبزى بوده در بين اعراب كه
حكم سنگ چخماق را داشته و با به هم ساييدن چوبهاى آن، جرقه ايجاد مىشده است.
(الكشّاف، ذيل آيه)